... nic to...
A kiedy dni w nicość obracają,
kiedy się zorzą nie spalają noce,
nic to człowieku, nic to nie oznacza
czas to przystanąć i chwilę odpocząć.
W przydrożnym rowie zasiądź strudzony
strapionemu czołu daj spocząć na dłoni,
spojrzyj na ludzi, którzy przemijają
trwożliwie wchodząc do krainy cieni.
Zanurz się w ciszę, uśpij lęki swoje
i niebo dojrzyj ponad mroczną drogą,
a kiedy nowe dojrzysz życia znoje
powiedz: jam siłą, trudy mnie nie zmogą.
Komentarze (3)
Życie, życie tak bardzo nas trudzisz, a my tak mocno
kochamy ciebie. Dżwigamy się , by iść do przodu...tak
jak w Twoim mądrym wierszu.
Taki nastrojowy mądry wiersz, pełen melancholii,
brawo.
trudy mnie nie zmogą ,jakże trudno czasem tak
powiedzieć ,życie nas nie rozpieszcza.ładny wiersz.