Odpuszczamy…
jak trudno przebaczyć wie ten co tego doświadcza na co dzień
Trudno znaleźć człowieka w tłumie
Chodzi na mszę słucha Bożego słowa
Nie widzi starszych gdzie oczy podziać
Nie stara się wcale tego zrozumieć
Wznosi ręce w geście pojednania
Przebacza przede wszystkim sobie
W żadnym wypadku innej osobie
Nikt mu jak mniema nie zabrania
Najłatwiej zobaczyć igłę w oku brata
Najtrudniej belkę znaleźć w sobie
Bo i co ja z nią biedny zrobię
Ucz się od teraz zawsze przebaczać
Komentarze (38)
Oj tak, tak. Jak trudno spojrzec na siebie krytycznie.
O wybaczeniu innym nawet nie wspomne. Sama prawda.
Madre przeslanie. Serdecznosci :)
Ludzie z natury są egoistyczni dlatego tak trudno jest
być skoncentrowanym na drugiego człowieka... wiersz
skłania do analizy własnego postępowania, pozdrawiam
Cię serdecznie Basiu :)
można popełnić błąd ...ale też trzeba potrafić
przeprosić ... więc i wybaczyć też można ... lecz nie
każdy to potrafi ...
"bo i co ja z nią biedny zrobię" na te słowa
szczególnie zwrócilem uwagę - w kontekście belki we
własnym oku - w wierszu o przebaczaniu. Potrzebne i
zawsze aktualne przesłanie.
Pozdrawiam serdecznie Basiu:)
Wybacznie jest podstawą do pojednania ale to bardzo
trudna sprawa Nie kazdy dorósł do tego
Bdb wiersz i przesłanie Pozdrawiam serdecznie Basieńko
uziaczki Kochana :)
przebaczenie wymaga czasu i wcale nie oznacza
zapomnieć. Wiem coś o tym.
Lubię Cię w rymach okalających. To Twoja specjalność
Basiu.
Uczmy się przebaczać. :)
Basiu, wiersz w sam raz na post, warty przemyśleń,
pozdrawiam wiosennie