... ona ...

Dla....

Stała pochylona nad zwierciadłem wody

W jej błękitnych oczach

Odbijały się promienie słońca

A ona stała ..

Wpatrzona w głębiny jeziora

Jakby dusza jej uleciała w przestworza

Stała tam ..

Samotna, zraniona , opuszczona

Do jej oczu napływały łzy,

Bólu , cierpienia,

Jęknęła z rozpaczy ...

Potem kropla za kroplą spływały jej po policzkach

Drżącą ręką dotknęła tafli ,

Jakby szukała ratunku, pomocy,

Nagle wstała ...

Spojrzała obok na kwiaty ,


Zerwała jeden wplotła we włosy ,

Skoczył ...

Woda zamknęła jej oczy ....

.......

autor

róży kwiat*

Dodano: 2007-05-24 14:49:14

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie