... pada śnieg na śpiącą miłość

/proza/

Płatki śniegu otulają wszystko, niebo sypnęło białym puchem.
Nieśmiałymi promieniami słońce podziwia majestat bieli.
Białe pola, białe krzewy, białe czapy na dachach domów,
biała cisza przytulonych do siebie sosen, dębów, klonów.
Przydrożne zmarznięte kapliczki przywdziały puszyste futerka.
Śniegiem skrzypiącym mróz artysta bruzdy ziemi rzeźbi,
w taflach okien się przegląda malując lodowe kwiaty i gałązki.
Wiatr zimnym oddechem całuje zaśnieżony senny las.
Sen spłynął na ziemię, zasnęła też miłość w różowej sukience.
Otuliła ją iskrząca kołderka, w soplach zamknięte zawisły uśmiechy.
Śpi miłość spokojnym snem, marząc o słońcu, o wiośnie,
o złotych promieniach ciepła, o kwiatach we włosach, o błękicie,
o radosnych uniesieniach, o westchnieniach pod gwiazdami.

...Bezszelestnie pada śnieg na śpiącą miłość.

Muzyka kryształkami dźwięków krąży między płonącym ogniem w kominku, a kwiatami róż w wazonie na stoliku przy oknie.
Nuty płynące spod biało czarnych klawiszy fortepianu zabarwiają frazy słów,
przypominają o tobie.
Śpij, niech muzyczne pocałunki dadzą ci dobry sen.

autor

(((^_^)))AB.

Dodano: 2010-02-08 17:18:58

Ten wiersz przeczytano 1152 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie