*** (Rozsypcie mnie)

Rozsypcie mnie...
Niech poczuję zapach wiatru nad polami łąk.
Nigdy nie był mi tak łaskawy, by dać woń kwiatów.
Chcę być wiatrem?!
A mnie już nie ma...

Utopcie mnie...
Słone wody niechaj wejdą w me płuca bez oddechu.
Nie czułam tak wielkich łez natury – są słone tak bardzo –
Chcę być wodą morzach?!
A ja nie istnieję...

Uratujcie mnie...
Chcę być z nim i nie opuścić nigdy jego ramion,
Takiej miłości nie zaznam już nigdy.
Stałam się już jego częścią życia.
A ja umieram... bezczeszcząc to co stworzyłam...

autor

Asteria

Napisany: 2006-07-18 Dodano: 2006-08-21 09:27:27

Ten wiersz przeczytano 478 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie