.. rozum i serce ...
Człowiek dryfujący we śnie,
po jeziorze ślepoty w naiwności mgle,
W życiu człowieka tak szarego,
nie mającego w sobie nic szczególnego,
rozum z sercem naradę prowadzi,
kto kogo dokąd zaprowadzi...
Serce mówi to co czuje,
rozum często kalkuluje...
Moc miłości w sercu czeka,
rozum przed miłości konsekwencjami
ucieka...
Jeśli iść za serca głosem,
stanąć twarzą w twarz z losem...
lecz rozum daje znaki,
że wybór będzie nie taki...
że nie ma tu dla mnie miejsca,
żeby gdzie indziej szukać szczęścia...
Skłócony rozum z sercem,
bólu wiele mi zadają,
lecz na kogoś wyjątkowego czekają...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.