W stronę przeznaczenia

Przeczytałem z przyjemnością jak zresztą każdy inny,
który napisałeś. Pozdrawiam:)

ładny wiersz. Ważne by odnaleźć swoją legendę i iść
jej śladem, wtedy cały świat będzie nam sprzyjał

każdy ma swój cel, jeden dociera inny ma
problem............ale na pewno każdemu coś
przeznaczone....

Nie lepiej od razu wrzucić to z powrotem do szuflady?
Panie kochany, wektor to termin matematyczny. Ech,
szkoda strzępić język po próżnicy.

Coś czuję, że ten tekst będzie przez Komentujących
skrytykowany- i niestety będzie to krytyka słuszna.
Jestem na nie, ale - prosze pisać dalej :))

Karolku 3 zwroteczka mnie bardzo urzekła:)) Pozdrawiam
cieplutko, choć zimno na dworze.

Witaj Karolu - temat dzisiejszy łatwy nie jest, ale
mój dziadek miał zawsze taką odpowiedź: Każdy z nas co
na świat przychodzi ma już wypisany swój akt zgonu - i
tam ponoć będzie cała reszta do wglądu...kierunek mamy
dobry - tylko jak dalej...powodzenia

azymut wyznaczył cel, los potrafi zmienić kierunek :)

Zawsze potrafisz mnie zaskoczyć swoim wierszem.
Szczerze podziwiam!

Wciąż czas nas goni do przodu - ech życie :)
Pozdrawiam :)))

poznać szlak ku przeznaczeniu...nie takie to
proste... ale omijaj chwili słabości....jak zawsze
wiersz w ciekawej formie napisany...

Azymut (ar. as-sumūt, as-simūt(lm), od
samt=prosta droga, kierunek, cel)[Wektor (z łac.
[now.], „niosący; ten, który niesie;
nośnik”, od vehere, „nieść”; via,
„droga” więc co ty piszesz chłopie za
brednie???

Jeżeli da to co upragnione to najważniejsze i każda
przebyta droga jest warta przebycia.pozdrawiam!

aż się zaczęłam rozglądać, gdzie ten mój wektor się
podział ;-) ciekawy, geometryczny wiersz :-)

Wszyscy zmierzamy do jednego celu! Poydrawiam!