* (za mną stoi Cień...)

za mną stoi Cień
podpiera mnie czarnymi palcami
żebym nie upadła


ma wyciągnięte proste ręce
długie szczudlaste nogi
jest chudy i wyższy ode mnie


jest czarny


jakby nie było w nim oczu
białka mam ja – miękkie, czułe
zdradzające mnie
jakby nie było w nim serca
i kropli krwi
czerwień ja noszę


nie rozpoznaję w nim żadnej miny
jest z czarnej niezmąconej tkanki


przywiązany do mnie jak kula do nogi


jak drzewo
wrasta w ziemię – brukową, asfaltową, bez różnicy
a ja muszę go z niej wyciągać


w pocie wlec za sobą
chcę upaść ale nie mogę
on karze mi stać albo iść, biec
pochylona, zgarbiona, nieważne
byleby trzymać się na nogach
bo wtedy on może robić co zechce

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2007-08-05 19:35:55

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie