1922-eksmisja stara wariatko
Kilka odznaczeń,
wymięte akty,
świadectwa,
dyplomy
dwóch mężów i córka
w mogile wspomnień
wojna
twarz
której nie widać
zza pomarszczonej skóry
cztery kąty w testamencie
drugiemu pokoleniu
oddycha jeszcze
a oni jej:
- eksmisja stara wariatko
Komentarze (3)
lepiej zamknąć ten etap. bardzo dobry wiersz.
pozdrawiam ciepło :)
bardzo wymownie...sprawy spadkowe nie ulegly
przedawnieniu
Za zasługi - długi.