Πηνελ...
Z cyklu: Kręgi wstydu
Płacz podartych żagli. Ocean nie sprzyja
słabym,
zuchwałość ukarze przykładnie. Niewiedzę
napiętnuje,
tułacza omota syrenim śpiewem. Modlę się
abym…
nie… ona tka całun-czekania. Nie
odżegnuje…
Pozna. Przytuli każdego swego syna. Każdą
własną córkę.
Nie chciej więcej niż może ci dać. Chroni.
Porzuć synkopy.
Ty tego nie dostrzegasz, nie rozumiesz.
Czas pisać laurkę.
To nie łzy… to krople krwi na
skroniach Penelopy*.
excudit
lonsdaleit
*Penelopa (gr. Πηνελόπη) W powyższym wierszu, ojczyzna nasza, Polska, przywdziała szaty Penelopy... 20:47 Poniedziałek, 10 lipca 2010
Komentarze (12)
Obyśmy mieli taką nadzieję jak Penelopa ...
kTÓRAŻ Z NAS NIE JEST NIEKIEDY TAKĄ pENELOPĄ? sorki za
capsa:)
Tęsknota ukryta w greckim krajobrazie i
mitologii....twój wiersz zatrzymuje im
wzrusza...pozdrawiam
Dzisiaj piękny utwór przejmujący w treści Ona czeka
oszczędź Ją to Penelopa - wierność .Pisanie z iskrą
poetycką bo także i rymowane Lekkie pióro Pozdrawiam
serdecznie
Czas pisać laurkę :)
Ciekawa forma i bardzo wymowna treść. Miło było
przeczytać i rozbudzić wyobraźnię. Pozdrawiam:)
cierpliwość popłaca - całun czekania -ładnie -
ciekawy wiersz -pozdrawiam
witaj, bardzo ładny wiersz, to nic, że żagle porwał
wiatr, trwasz dalej , nie omami syreni śpiew, widzisz
już ląd. ona czeka, tka całun
czekania. pozdrawiam serdecznie.
"Ocean nie sprzyja słabym" no właśnie kto jest
większym bohaterem, ten co przeżywa przygody, czy ten
co wiernie czeka? ciekawy wiersz
Interesująca forma, ciekawie, inaczej, pozdrawiam:)
ciekawy wiersz, ale tytuł warto by przetłumaczyć...nie
wszyscy dziś uczą się tego języka, pozdrawiam
Wiersz przemyślany i bardzo ładnie napisany, przyjemny
do przeczytania i skłaniający do rozmyślania. ;)