ABDYKUJĘ O CZWARTEJ NAD RANEM

Nie stawiaj mnie już pod pręgierzem
Małżeństwa
Schowaj swój bicz
Słowa
Obietnica
Przysięga
Całunem pustki nie zakryjesz
Pamiętaj!
Wyleję morze łez
Umyję podłogę
Więc już nie depcz
Tego co zostało
Pod powiekami
Idiotycznej nadziei
Że będzie lepsze jutro
Dla mnie
Zdejmuję swą koronę
Abdykuję o czwartej nad ranem….

Czasem mam ochotę wykrzyczć,ale nie odchodzę bo nadal kocham

autor

katharis

Napisany: 2007-04-10 Dodano: 2007-04-12 00:06:27

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie