Ach tak, nieważne.

Razem, jednym rzędem tworzymy porąbane spiski,
przeciw wolności, miłości, w takt nienawiści i wyzyskom.
Obojętność, jak zdziwiona morda szmacianego pajaca,
bo skoro nie dotyczy, skoro z boku, to nie nasza sprawa.
Na halach produkcyjnych i w fabrykach, na ulicach i śmietnikach,
toczy się życie ludzi "Znikąd Donikąd".
Eksterminacja praw, rzeź godności i honoru,
w imię stosu monet z Orłem w Koronie.
Sprzedajne szmaty ustalają reguły, karmiąc się przyzwoleniem,
strachem i obojętnością na ludzkie cierpienie.
Pakt diabelski, choć ręką ludzką pisany,
że mamy gdzieś dokąd zmierza świat i kto komu zadaje rany.

Szczerość jest prośbą o przyśpieszone zwolnienie,
z wszelkich profitów bycia człowiekiem.
Motłoch milczy, dobry piesek, pogłaskać i kopa na zachętę,
by machina zarobkowa nie zgrzytała leniwym pędem.
Ani waż się odezwać, bo poszczują batem,
władza ma swe karabiny, do użycia od zaraz.

Stoimy i patrzymy, jak na zbyt szybko przesuwające się obrazki,
nie chcemy wyostrzyć wzroku, bo to co nasze, to nam wystarczy.
I nie wie nikt, lub nie chce, że jest współautorem Epoki Nowych Obozów Zagłady.
W imię kasy i władzy. W imię Rasy Panów.

Nie zamilknę, choć prosisz, nie zamilknę, choć błagasz i oczekujesz!
Nie zmyjesz milczeniem grzechów z popapranej duszy.
Nie kiwniesz też palcem, nie rozglądniesz się dokoła,
by zobaczyć jak to jest naprawdę. Kto tak głośno szlocha.

A to tylko te miliony mrówek, dreptanych po zużyciu,
głodne i zmęczone, choć nie zasłużyły.
Liczą się Sternicy i ci, co berło dzierżą w dłoni,
reszta jest energia w bateriach gromadzoną.
I niby tak już musi być. Ale kim jest Bóg, który nas stworzył?
Jeśli kochamy zabijać. Nienawidzimy rodzić.

autor

rebel

Napisany: 2010-06-25 Dodano: 2010-06-25 15:14:24

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie