Amnezja sentymentalna

Idź. Zawsze idź tam, gdzie serce gna.

Bezdenne myśli krążące po pokoju,
sięjąc mgłę nie-zapomnienia pośród snów,
oddają niewdzięcznie dźwięczny dźwięk kamienia
upuszczonego nad przepaścią emocjonalnego istnienia.
Ona to, wydrążona nieprzebaczalnie
potokiem wyobrażeń niemożliwych tak, banalnie,
determinuje wędrowcę zagubionego w marzeniach,
skrywającego w dłoniach twarz przed tychże smutkiem niespełnienia.

autor

JohnyPBW

Napisany: 2007-09-05 Dodano: 2007-09-06 18:54:21

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie