Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Anioł w historii mego życia...

Dedykuje ten wiersz w szczególności mojej dziewczynie Ani Gaweł :) i każdym osobom samotnym lub skrzywdzonym przez tą byłą drugą połówkę, zawsze jest nadzieja ;).


Gdy człowiek zostaje sam,
jego świat staje ku ciemnych bram.
Dla niego życie przestaje być miłe,
czerń i biel w jego sercu nabiera na sile.
Ponieważ stracił swą opokę, swą nadzieje,
gdyż jego miłość odeszła, to tylko wspomnienie.
Jego moc i wytrwałość umierają w głębi duszy,
gdy wzrok wokół niego ciemność zagłuszy.
Staje się bezbronny, niczym łania,
która oczekuje na czas życia rozstania.
Brak mu pewnej ręki, brak mu jednej osoby,
która by światłem olśniła mrok jego głowy.
I pewnego dnia może stać się najgorsze,
gdy wszyscy dostaną wieści najnowsze.
Że świeca zgasła, płomyk nadziei,
i dusza osoby, którą ciemność spopieli.

Lecz, gdy światło, przybije do człowieka, ledwo żywego,
jest jeszcze nadzieja właśnie dla niego.
Serce się otworzy, wprowadzi promyk,
błyskiem swym rozmyje ten ciemności płomyk.
Gdy przed oczami zobaczy, dłoń pomocną,
poczuje że miłość jest tak owocną.
Podaruje radość, wrócą znów kolory,
nastaną teraz konieczne wybory.
Czy świat swój zmienić? Czy pozostać w tym stanie?
Nie dla każdego to proste zadanie.
Ponieważ zmienić się musi, otworzyć na dziewczyny ruchy,
nie pozostawać w cieniu i pozostawać głuchy.
Czy to jest warte? Czy ma to sens?
Odpowiem Tak, świat czeka na twojej miłości kęs.

Wiem że to trudne, sam to przeżyłem,
i w tej ciemności właśnie utkwiłem.
Miałem problemy, smutek zwyciężał,
opanował me ciało, niczym jad węża.
Ale nastała ta pora, pora spotkania,
która ukoiła ból mego serca rozstania.
Poznałem osobę, obejrzałem się na chwile,
dzięki której moje życie nabrało na sile.
Dziękuje jej za to, gdyby nie ona,
tkwił bym dalej w ciemności ramionach.
Niczym skrzydlaty anioł na ziemię zstąpiła,
uleczyć me serce, życie zbawiła.
Spojrzała na mnie, podarowała swą dłoń,
dzięki niej poczułem miłości woń.
Jestem z nią dalej, pragnę żyć bez końca,
aby szczęście z nią czerpać, aż do mego końca.

autor

tercio127

Dodano: 2010-09-07 22:54:49
Ten wiersz przeczytano 400 razy
Oddanych głosów: 1
Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »