Aniołku...

Dle wszystkich ludzi...

Jest noc w przedddzień pierwszego dnia wiosny.
Zostawię okno otwarte,
Może jakiś aniołek przyfrunie
I zabierze mnie do siebie.
Będę mieszkać pod jego czarnymi skrzydłami,
Wtulać się w miękki puch.
To on bedzie mym wybawcą,
Który wyzwoli mnie od męk i cierpienia,
Który mnie pokocha i którego pokocham ja.
Bedziemy radować się wspólnie
On we mnie - ja w nim.
I wszystko będzie nieważne
I wszystko będzie przeszłością,
Zapisanymi kartkami i zamkniętym rozdziałem.
Zacznę nowy rozdział bez was,
Bez was wszystkich, którzy jesteście tylko imitacjami,
Które rozpadną się w pył.
Dlatego zamykając oczy proszę Cię:
Aniołku przyjdź po mnie,
Nie daj im mnie skrzywdzić.
Pomóż mi stanąć na nogi
I już nigdy nie cierpieć.
Aniołku proszę...

...którzy nie chcieliby mieć już nic do czynienia z tym świtem...

autor

nuśka

Napisany: 2005-03-20 Dodano: 2005-03-21 08:58:54

Ten wiersz przeczytano 532 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie