Antek i Francek

czyli ślonski Paweł i Gaweł

Antek i Francek miyszkajom chałupa przi chałupie,
Jak Antek drzymie, Francek mu na dźwiyrze klupie:
Słuchej Antek, leć kalupym, twoji kozy za chałupom
Przelazły naszom miedzom i mi cało ćwikla zjedzom.
Na to Antek: po co klupiesz, o te trocha ćwikle głupiej?
Przeca padosz som za miedzom, one w twojij ćwikli siedzom.
Poszoł Antek do chałupy: niech wachuje Francek gupi,
Po co mi zawraco głowa, som se może powachować.
Antek przed chałupom siedzi, a tu coś po polu leci
I do tego straszny smrod, kto by to wytrzimać mog.
Woło na Francka : chłopie, co to śmierdzi w tyj przikopie?
On mu na to: na zegrodka wylywom z szamba gnojowka.
Ale ona do mie płynie, bo jo miyszkom tu w dolinie.
Przeca to nie moja wina, że u ciebie jest dolina.
Czyto Francek se gazeta i widzi Antka z daleka,
Jak on loce w guminiokach i kopie wartko przikopa,
Bo gnojowka bez plac leci, a tam tyndy chodzom dzieci.
Nie chcioł Antek koz wygoniać, to gnojowka musi woniać.

autor

stan09

Napisany: 2005-07-25 Dodano: 2006-09-21 10:21:30

Ten wiersz przeczytano 969 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie