Bajka o żabieniu z Błoci

Kumak - żabień rodem z Błoci
towarzystwa pragnął... - troci.

Wciąż nadymał się – rechotał:
już mam dosyć tego błota!..
Mam po dziurki – tej kałuży...
Ja nie będę tu dnia dłuźej!

Mam swój rozum, mam urodę
- pójdę na głęboką wodę!

Pójdę tam - gdzie karpie, sumy:
mam prezencję i mam umysł.

Odradzali przyjaciele.

Zamowili - Mszę! - w Kościele,
by rozumu żabień nabył...
- bo głębiny – nie dla żaby.

Tak mówili, by zrozumiał...
(bo im szkoda było Kuma)
- aby został tam, gdzie trzciny.

Tutaj – wszystkich masz... - z rodziny.

Tłumaczyli... - po dobroci.

Szkoda Ciebie – dobrej żaby,
byś zaginął nam sród troci.

Kumie – poznaj sedno sprawy:
gdy się znudzą im zabawy
twym kumaniem i rechotem...
- oni Ciebie zmierzą z błotem!

Pierwszy - sum Cię połknie, brzana
na przystawkę
do obiadu lub śniadania.

Żabień – swoje:
mam urodę
pójdę na głęboką wodę...

Do przyjaciół – tak przemówił:
wodny świat – szeroki, długi.
Piękna rzeka i jeziora
od lat – kuszą! - Przyszła pora!

W końcu - powiem wam tę gorzkość...
- Tylko braciom, tylko siostrom
- tak spowiadam... - Aż tak szczerze...
jak się - (d)ufne! zwierza - zwierzę:

Zbrzydło stare towarzystwo!
Dość! – piskorzy i karasek!
- żab! - kijanek - wszystkich traszek!
Dość – znajomków – ich ukłonów,
chrzcin, komunii i imienin!

Byle dalej – od tych domów,
- przypisanych tataraków i korzeni.

Ruszam tam, gdzie trocie, liny.
Żegnam!.. - was! - i wasze trzciny!

- Powiedziałem!.. - tak też zrobię...

............

Skoczył!

- plum...

(- i... - kamień w wodę...)

............

I w szuwarach – cisza trwała.

Nikt nie kumał, nie rechotał...
- jakby martwe były błota.

Wreszcie – z kaczką przyszła plotka,
że żabień... - przykrości spotkał.
W twarz – trzeszczały leszcze, płocie:
twoje miejsce – ŻABO – w błocie!

Ze łzą w oku już wspominał
stare błota (– skryte...) - w trzcinach.

Poznał – prawdę... - toń głęboką.
Wracać chciał! - w rodzinne strony.
- Bo był... - żabą! - Zjadł go... - okoń
i już nikt nie słyszał o nim.

..............

Szumi trzcina i tatarak:
dobrze żabą być – w szuwarach...


(- bo w tej wodzie, gdzie głębiny
czy wystarczy?... - z Błoci image...

gdy "klasyków" w "crawlu" - stad(k)o
- powie...

- Blotniak! -"(s)-pływasz!.. - denną...

- "żab(k)ą!!!"

01.05.2018 r.

wasowski - przybora: na ryby https://www.youtube.com/watch?v=dFttaXuC0BM

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2021-04-05 Dodano: 2021-04-05 19:23:58

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie