Bal
Wciąż jeszcze słysze tego koguta pianie
Jakby szalone fortepianowe granie
A gdy przymknę oczy to widzę gdzieś w
oddali
Czarno-biały bal życia w purpurowej sali
I pytanie po głowie się kołacze - czemu
mnie stamtąd wygnali
I na skraju życia i smierci czekać
kazali
O tym sam Pan Bóg nic nie wie
Ale ja im wszystkim pokażę - gdy spotkamy
sie w Niebie
autor
GothGirl
Dodano: 2004-12-16 11:01:45
Ten wiersz przeczytano 565 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.