Ballada o (Nie)Zwykłym poecie

Siedział kiedyś przy piecu
zwykły poeta
i pisał wiersze bez barw
Pisał o swoich codziennych bzdetach
Myśląc,że tym zadziwi świat

Siedział i wciąż pisał
Nie zwracał uwagi na płynący czas
Przekonany był bowiem o tym,
że ma od Boga dar
-Ten dar-mówił-Muszę wykorzystać,
by pokazać ludziom prawdziwej poezji czar!!
Bo poezja to nie tylko barwne słowa
wersy
rymy
czy sylaby
To coś więcej ,to ja sam...

I tak pisał bardzo długo,aż któregoś dnia
Stanął na piecu
Ten zwykły poeta
I rozsypał swe wiersze na świat
Spadły z nieba kartki zapisane
Niczym poezji deszcz
Ci co ją prawdziwie kochali
czytali i rozważali każdy wers
Choć rozważać nie było co
Bo wiersze zwykłe były
I właśnie tą swoją niezwykłą mocą
Skomplikowany świat zadziwiły

autor

TaZła28

Dodano: 2010-07-07 09:13:30

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie