Piękne życie

Bardzo stary wiersz,napisałam go mając niespełna 12 lat-więc proszę o wyrozumiałość w ocenie :))Pozdrawiam Wszystkich Czytających :)

Wiesz...
Było kiedyś piękne życie
Usłane kwiatami polnymi i żytem
Poezją pisane i nad miar przez ludzi kochane

W cichym pokoju
Nagrzanym od słońca
Tykanie zegara słychać było z kąta
A obok tego kąta
Był taras przejrzysty
Świat z niego piękny jak płótno artysty
Utkany zielenią
Promieniami słońca
Kroplami rosy mieniącymi się w pnączach

I na tym płótnie
Życia pięknego
Byłam i ja
Przepiękna,jak niebo
W błękitnej sukni,siedząc na trawie
Czytałam poezje już wtedy poznane
I oddychałam tym pięknym życiem
By zostać dłużej by marzyć skrycie
By móc się w przyszłości nasycić szarością
I w tkać w nią
Zieleń,promienie słońca,kropelki rosy
mieniące się w pnączach
By móc w tej szarości odszukać obrazy
Na których piękne życie pozostawiło ślady

autor

TaZła28

Dodano: 2010-07-08 10:51:32

Ten wiersz przeczytano 1230 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie