Barwy

Ukryłem w swych dłoniach,
dźwięków barwy soczyste.
Dotykając opuszkami rzeczywistość
ubarwiam to co w szarościach zasnęło.
Ja-w swych myślach nostalgię rozbudzam,
by w kazaniach spleść uczuć pętelkę.
Ciepła szukam-tańca drzew wypatruje
w cząsteczkach.
Wiatr oplata me skronie, włosy igrają
w rytm życia.
Niesprawiedliwie grają nam nutę szczęścia,
na siłę ogarniam co w tańcu tak ważne.
Faluje pomiędzy zdaniami,wpół zmysł
nastawiając na siebie, wnętrza swojego
dopatrując w rycinach, w pół biorąc oddechy
dusz mi tak podobnych.
Znów gdzieś oczekuje

autor

kaznodziej

Napisany: 2009-04-08 Dodano: 2009-04-08 20:54:31

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie