Barwy życia sroczek

Usiadły sobie sroczki na płocie
spojrzały na siebie z boku
a każda w jednym tylko kłopocie
jak drugiej dotrzymać kroku.

Ja to mam strojów pełniutką szafę,
szuflady pełne korali,
ostatnio z krukiem zrobiłam gafę
tym co to śpiewa w La Scali.

A ja krukowi dałam po gębie
i też mam śliczne stroje,
no i uwiodłam cztery gołębie
i szczeble w płocie też moje.

A jedno kłamstwo wyjmuje nowe
i przez sekundę przewodzi
ma pokazywać życie w kolorze
i w stadku obudzić podziw.

A stadko wszystko przyjmuje chętnie
klaszcze, podziwia, słucha
i płynie farsa pseudo namiętnie
szeptami z ucha do ucha.

I tylko szczeble spokojnie stoją
i nie są w żadnym kłopocie
wiedzą, barw życia nie uzyskujesz
siedząc na czyimś płocie.


12.12.2006

autor

miech

Napisany: 2006-12-12 Dodano: 2006-12-12 10:09:19

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie