Bez
Jak kamienie w starym młynie
nasze ścieżki w sadzie starte.
Dziki bez, bez tchu, nie żyje,
tylko gęsi, te jak zawsze,
lecą w dal prastarym szlakiem,
zanocują czasem w trzcinach.
Chociaż z bzem świat umarł tamten,
w kadrach myśli, się przetrzymał,
krzyk wyrwany z serca lasu
raz radości, raz tragedii.
Maliniska czasem straszą
strojąc się w drapieżne pędy.
Na koncertach w środku łąki,
rzępolące tłumy świerszczy,
i zbierane tam poziomki,
w kształcie serca, dawno zeschły.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2017-01-28 11:18:36
Ten wiersz przeczytano 1993 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Nic nie jest dane, na stale.
"nawet sciezki w sadzie starte"
Wiersz w klimacie melancholii i na TAK:)
Pozdrawiam Stello.
...pozdrawiam serdecznie, dzięki za odwiedziny
Poziomeczki pychotka, wiersz również. Pozdrawiam
Stello-Jagódko, kolorowych snów-:)
Piękny obraz przemijania w przyrodzie. Pozdrawiam
serdecznie: -)
Bardzo smutny przekaz, choć tak ślicznie przeplatany
przyrodą, która jest nostalgiczna jak ten wiersz?
Ewciu, czasami życie jest takie a nie inne a Twój
wiersz smutny to oddałaś w nim to, co jest
nieuniknione…
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Ładnie, obrazowo o zamieraniu przyrody
pozdrawiam
Smutny obrazek, zamarłej przyrody.
Pięknie i adekwatnie do rzeczywistości.
Pozdrawiam ciepło.
Kiedyś miałem przyjemność oglądania,kluczy
odlatujących gęsi,
piękny widok, ładny wiersz miło
przeczytać...
:)
Serdecznie ciepło pozdrawiam!
Pozwolę sobie za Juttą...ŁADNY!
Przemijanie okraszone przyrodą.Pięknie ujęte,mimo że
trochę smutne.Miłego dnia.
Witaj Ewuniu,
Sama natura, której przemijanie niestety nie omija -
piękne strofy. Pozdrawiam Cię serdecznie i życzę,
miłego i pogodnego dnia:)
Jak zwykle zachwycasz :)
Pięknie opisałaś Ewuniu czas przemijania a
jednocześnie obudziłaś tesknotę za wiosną która
wszystko odradza
Staje w poprzeg drogi przemijaniu
Pozdrawiam serdecznie :)
Przemijanie lecz w piękne ubrane strofy :)
Kochana dzięki Tobie widzę już wiosnę,serdeczności :)
Piękny, chociaż smutny obraz
minionych chwil w tle umarłej
przyrody.
Moc serdeczności Stello:}