Bez ograniczeń

W budowie i treści
Kryje się prawda
O nas samych
Poezja jest globem
Który odkrywa
Przed nami nowe lądy
By każdy mógł zagarnąć
Skrawek ziemi dla siebie
I poczuć każdym zmysłem
Urodzaj obrazów
I jego piękno

W melancholii uczuć
Lub w radosnym uniesieniu
Składamy dary na papierze
By nie tłumić emocji
I aby podzielić się nimi
Ze światem różnych serc

Na rozstaju dróg
Wybieramy niekiedy
Niewłaściwe ścieżki

Jedna z nich prowadzi
Do hermetycznego królestwa
Rywalizacji i zawiści
W którym wszystko
Przesiąka sztuczną
Zawiesiną dymu
Egocentryzmu i hipokryzji
Wypalających duszę poety

- Zazdrość - jest tak ludzka
Lecz i zdradliwa
Bo nie zna umiaru
Oślepia

autor

Snowboarder

Napisany: 2008-01-24 Dodano: 2008-01-24 15:47:13

Ten wiersz przeczytano 626 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie