(bez tytułu) 38
znikała
łez krzykiem
wśród
chmur żali
Wędrowiec Pustyni
autor
Wędrowiec pustyni
Dodano: 2017-09-24 11:29:15
Ten wiersz przeczytano 372 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
I tak bywa, łzy, krzyk, pustynia uczucia...
pozdrawiam
masz rację dzaidku oj masszzz
ROZSTANIE I DORWANIE...
Znikała, znikała, znikała,
Mimo to wreszcie się pokazała,
Łez krzykiem wśród chmur żali,
Ale jednak w końcu ją dorwali.
Ps...
jaki morał na koniec nas czeka?
Nie warto wśród chmur żali uciekać...
A Twoja miniaturka bardzo fajna.
Pozdrawiam. Miłego wieczoru.
dzięki :) I miłego wieczorku ;)
Piękna miniatura ... pozdrawiam :) +++
mini-maxi.pzdr
I Żal... :(
Pozdrawiam :*)
rozstanie
dzięki AMOR..miłej niedzieli
Kolejne, bardzo wymowne mini, pozdrawiam :)