Biała lilia
Gdy niebiosa pieśń śpiewały,
moje serce z bólu łkało,
wierzby w smutku lekko drżały,
tchu mi w piersiach brakowało.
W ciszy stałam przy kamieniu,
obok piękne lilie były,
łzy do oczu się cisnęły -
za te dusze nieszczęśliwe.
Pożegnałam Mamę w smutku,
nie ma takiej na tym świecie,
śmierć zabrała, zapytałam -
czemu właśnie Ją bierzecie?
Nie dostałam odpowiedzi
i już nikt mi nie odpowie,
tamten smutek przypomina -
biała lilia na Jej Grobie.
autor
Ola
Dodano: 2015-01-07 20:14:32
Ten wiersz przeczytano 7010 razy
Oddanych głosów: 133
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (145)
niech odpoczywa teraz snem spokojnym
Bardzo smutny wiesz i wspomnienia
Śmierci nie da się zrozumieć. ona tylko cicho puka do
drzwi naszych albo najbliższych nam osób. Pozdrawiam.
Bardzo smutno...
bardzo smutny wiersz
ten ból coś okropnego gdy tęsknimy
lilie - dostojne kwiaty - symbolizujące smutek
niestety...
kwiaty dla Twojej mamy w postaci wiersza symbolizują
miłość dziecka - wzruszajaco pięknie
pozdrawiam
smutne to bywa Nasze życie
tych których bardzo kochamy odchodzą
i dlaczego?? nikt nie zna na to odpowiedzi
rodzimy sie i umieramy
pozdrawiam Olu:)
Smutne to nasze życie - tych, co pozostają.
Mam odpowiedź, ale mam też wrażenie, że lubimy smucić
się w nieświadomości (po co odbierać sobie tysiąc
"szans", gdy jakaś tam prawda może zaboleć jeszcze
bardziej).
Pozdrawiam Olu:)
Pięknie dziękuję Weno
Pozdrawiam marzena24
Piękny wiersz i smutne wspomnienia
Brak słów. Tylko zaduma i modlitwa. Pozdrawiam ciepło
:))
Przykre Jolu, że nie mamy na Nasze pytania odpowiedzi
Dziękuję Jolu. Pozdrawiam serdecznie
Olu wzruszający wiersz i we mnie smutkiem powiało bo
na grobie mego męża różę zostawiłam białą,i też zadaje
do dzisiaj zadaje pytanie dlaczego zabrałeś mi go
Panie.
Smutny ale bardzo ładny.
Pozdrawiam serdecznie:)
Miłego dnia życzę:)
Pięknie dziękuję. Miłego dnia