"Biała postać" albo "Świetlny...
Mój pierwszy trzynastozgłoskowiec.
Myśl mój umysł zaprząta, zniczem w głowie
płonie:
Czy odwiedzi mnie kiedyś boski, świetlny
goniec?
Czy popatrzy z wyrzutem na mą grzeszną
postać
I powie "Śmiertelniku, czas się z życiem
rozstać.
Twoje życie oceni Bóg nasz wszechmogący,
Więc chodź ze mną człowieku. Na
niebiańskiej łące
spotkasz Go. Tam uklęknij i czekaj
cierpliwie,
kontempluj otoczenie z najwyższym
podziwem."
Łąka średniej wielkości - wśród lasu
polana,
intensywnie zielona, kwieciem obsypana.
Błękitne główki chabrów jawią się
jaskrawe,
wystaje ponad trawę złocisty dziurawiec.
Mak lekarski płatkami mocno się rumieni
i owadów przelicznych słyszysz też
brzęczenie.
Ku twojemu zdumieniu leśne tu zwierzęta
nie zważają na siebie, czuć też zapach
mięty.
Myśl płynną dzwonek wstrzymał, więc pójdę
otworzyć.
Drzwi powoli uchylam, za nimi ... O
Boże!
Biała postać mnie wita, toż to świetlny
goniec.
Czas na mnie. Was już żegnam. Bogu się
pokłonię.
To przeróbka zamieszczonego tu mojego wiersza "Świetlny goniec". Oprócz pomysłu i puenty wiersz nie ma z oryginałem nic wspólnego. Dziękuję Arkowi Wożniakowi za namówienie mnie do spróbowa
Komentarze (121)
świetny wiersz :) pozdrawiam z podobaniem :)
Piękna wizja drugiej strony, świetna puenta,
pozdrawiam serdecznie.
Wiersz dobry, ale do tego świetlnego gońca to tak
bardzo nie wzdychaj Sławku;-) jeszcze czas...
Świetny!!!
Pozdrawiam Sławku:)**
często mam tak samo :)
Kto wie jak będzie po tej drugiej stronie:)
Wiersz pełen refleksji i skłaniający do przemysleń.
Pozdrawiam,
Marek
Na szczęście nikt nie zna dnia ani godziny. Pozdrawiam
ciepło :)
cudowna ta łąka... taka przywołuję, na takiej
odpoczywam :-)
Dokładam się bo wiersz zasługuje, a 100 ładnie będzie
się prezentować. Pozdrawiam.
Bardzo lubię, gdy wiersz daje mi jakieś odczucia
duchowe coś zostawia, wzrusza odrywa od szarej
codzienności, nigdy nie oceniam
technicznego wykonania, powiem tak, mam wiele wielkich
dzieł mistrzów, ale zdziwisz się mam
taki wiersz na pożółkłej kartce, autor bezimienny i
zawsze wracam
do jego treści.
Z przyjemnością ten Twój przeczytałem...
:)
Sławku
Ukłony szacunek za wszystko!
Oj Sławku jeszcze za wczesnie na podróż z biletem w
jedną stronę ale niebo pięknie opisałeś Bila damę
przegoń i ciesz się pięknem ziemskiej natury opisując
ją w swoich wierszach
Pozdrwiam z usmiechem zycą radosnego ziemskiego
bytowania :)
Spokojnie Sławeczku, jeszcze za wcześnie na drugą
stronę. Podziwiam warsztat i treść niebanalna)
Pozdrawiam cieplutko)
Piękny wiersz. Jestem pod wielkim wrażeniem piękna,
jakie przedstawiłeś po tamtej stronie. Ale tutaj też
jest ciekawie. Dziękuję za odwiedziny i serdecznie
pozdrawiam.
Już tu byłam, ale wiersz przypadł mi do gustu.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem, miłego dnia źyczę.
Wyobrażanie sobie jak to będzie gdy... zawsze mnie
ciekawi - sama też lubię puszczać wodze ... wiary -
pozdrawiam