Biesiada (nie)polityczna

Z polityką za pan brat,
gdy zastawisz stołu blat.
Zaraz szwagry i siostrzeńce
oblekają twarz w rumieńce.

Między pierwszym, drugim klinem
groźną wuj przybiera minę,
klnie jak szewc zacietrzewiony,
kuzyn plecie farmazony.

Atmosfera aż buzuje,
w słowach nikt już nie miarkuje.
Każdy własne ma poglądy,
wkoło rzuca ostre sądy.

Nagle ciocia Stasia rzecze,
lak przystało, bardzo grzecznie:
Ja mam politykę w tyle!
Czemu? Powiem wam za chwilę.

Tak mi coś po głowie chodzi
- dyskutować nie zaszkodzi.
Ale może innym wzorem
- panelowo lub z humorem.

Polityka jest dla ludzi,
lecz emocje wielkie budzi
i za stołem takie mody
- dla żołądka pewne wrzody.

A do tego waśnie, swary...
więc przystopuj z lekka, stary.
Patrz: schabowy i sałatka
- pij i wcinaj do ostatka.

Będziesz zdrowszy. Już rodzina
zgodnie społem gulasz wcina.
Polityczniej przy wódeczce
nie narażać się cioteczce.

autor

grusz-ela

Napisany: 2006-07-27 Dodano: 2006-07-28 07:50:24

Ten wiersz przeczytano 628 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie