* Bo tylko można tak tęsknić z...
Bo tylko można tak tęsknić z daleka
gdy niemożliwy jest dotyk twej dłoni
i miast uśmiechu łza słona ucieka
a smutek oczu wspomnienia czar goni
za horyzontem ucichła melodia
dal zachodzącym słońcem promienieje
błękit purpurę ubiera jak co dnia
dziś w sercach budzi raz lęk raz
nadzieję
dusze dziś błądzą w śród gwiazd w środku
nocy
w pościeli tlą się ciała rozkochane
rozdarte bólem szukając pomocy
miłością wielką hamując ruch planet
taka to rozpacz rozłąki katusze
szaleństwo myśli wybucha płomieniem
by się ratować zobaczyć cię muszę
okrutną ciszę w czuły szept zamienię
/Wanda Diana Molik/
autor
Wanda Molik
Dodano: 2009-10-15 10:07:35
Ten wiersz przeczytano 759 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Bardzo lubię czytać Twoje wiersze...
Potrafisz tak pięknie pisać o uczuciach... dzisiaj o
tęsknocie... świetny :)
Przepiękny wiersz o miłości i tęsknocie./tylko wśród
razem/
Pięknie.... po prostu......
śliczna piosenka z tego wiersza, koniecznie pozwól
żeby ją zaśpiewano; jeśli masz kogoś znajomego niech
zrobi do tego muzykę i wrzuć na Youtube albo na
wrzutę.pl (jeśli nie masz nikogo to poproś tu z beja
Darka Masłowskiego, on nie odmówi, tak wielu pomaga,
tworzy muzę i sam śpiewa). jego nick DarMas7.
Gdyby dopisać melodię, a pierwszą zwrotkę potraktować
jak refren - to byłaby naprawdę całkiem fajna poezja
śpiewana...
"Okrutną ciszę w czuły szept zamienię" - piękne
słowa...
Z serca płynące słowa miłości. Piękny wiersz.
Pozdrawiam
skazani na rozłąkę ... plastycznie i ładnie opisany
stan duszy,tęsknota