Ból naiwności ...

Bo wszysto co piękne ma czas zakończenia...

W mroku pogrążona
odbijam się od ściany do ściany
nie moge sobie znaleść miejsca
w ręce mam telefon stacjonarny .

Czekam aż zadzwonisz
dasz choćby jeden znak
że wciąż o mnie myślisz
i nie przekreśliłeś tych lat...

Ale jak było tak jest
z trwogą wsłuchuje się w cisze
jak milczałeś tak milczysz
i tylko łzy skapujące na podłoge

Zdają się rozumieć
ten ciągły ból osamotnienia.

Nie mam się gdzie podziać
wszystkie kąty są tak obce
każdy inny dźwięk
zdaje się szydzić z mojej naiwności.

Siadam na kanapie
tępo patrze przed siebie
wtem dostaje sms'a
"koniec naszych marzeń..."

autor

olennnkaaa

Dodano: 2006-10-16 06:04:32

Ten wiersz przeczytano 553 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie