Brak...

Brakuje nam po drodze życia
Brakuje słów
Już dawno zapomnieliśmy
Smak swych ust
Już błądzimy w zakamarkach skóry...

Wysiadam z naszego pociągu
Dalej pójdę sama
Bez Twych rąk, bez Twych słów
Chociaż w oczach łzy i żal
W nogach tęsknota i próba powrotu
Dalej pójdę sama choć brak mi sił
Nie obiecam, że wytrwam
Przysięgnę chociaż, że spróbuję zapomnieć
...że tylko Ty tak dotykałeś
...że tylko Ty tak przekonywałeś
...że tylko Ty i Ty tylko
kochać mnie miałeś...

*
Brakuje nam po drodze życia
Brakuje słów
Już trzecia nad ranem
a ja wiem...serce zaślepione było
rozum wygrał po raz kolejny.

Najpiękniejszy świata skarb miłość...miałam w sobie... Napisałam go wczoraj...Ale tym razem weny dodałeś mi Ty...*

autor

ashanti

Napisany: 2006-10-12 Dodano: 2006-10-13 16:07:48

Ten wiersz przeczytano 573 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie