BUKIETY Z ŻALU

Pamięć dla Aldiego

układane jedna po drugiej róże w hołdzie
tak zwyczajnie stawał się uczuciem
rozsądek zamieniony w wieczne niedziele
za portem te same dźwigi pejzaż znany
entuzjazm i sterty rozmów dźwięczą w paśmie

wielkich Polaków rozmowy ważne w powietrzu
świat trzyma na rękach strony budowli
nie zapomni energii prąd płynie z Tobą
a szlachetna więź wciąż żyć chce nie umarła
eter powtarza zawsze i w jasność zapadła

ale gdy listonosz rozkłada ręce
bukiety z żalu po Tobie wciąż rozkwitają
/UŁ/

Wiersz nie dotyczy Ks Popiełuszki, któremu też się należy wielki szacunek,jak mojemu Przyjacielowi Aldiemu
Pozdrawiam:) i dziękuję bardzo Wszystkim

napisany 18.10.2009

autor

ula2ula

Dodano: 2009-10-18 15:48:10

Ten wiersz przeczytano 1346 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Toniczny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie