bumerang...

mam nadzieje że każdy z was zrozumie ten wiersz jeśli nie niech sobie sam go zinterpretuje...

powraca jak bumerang każda myśl westchnienie

i jestem dla ciebie na każde skinienie

a ty tylko patrzysz na mnie z oddali

jak walczę z sobą jak serce się pali

i nie znam przyczyny tego uniesienia

i nie znam końca mojego westchnienia

nie panuje nad sobą nad własnymi emocjami

a miał być koniec koniec z złudzeniami

wymyślam desperacko różne rozwiązania

by nie mieć możliwości głupiego działania

bo znów zle się czuję znów to uczyniłam

swój scenariusz bez podstaw nagle wymyśliłam

ty jednak jak zwykle odszedłeś bez słowa

i rozpoczęła się znowu ta trudna droga

od nowa zaczynam w wodzie płytkiej brodzić

bo ciebie już nie ma i muszę się pogodzić

autor

ninek

Napisany: 2007-01-02 Dodano: 2007-02-03 11:42:51

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie