Bunt rozbitka

Wiersze nie kłamią
Wiersze są wierszami
Mówią za mało
By powiedzieć za dużo

Robinsonowie współczesności
Na swych bezludnych wyspach
Nie widzami się wzajem mijając co dnia
Wpatrzeni w ciekłokrystaliczne okna na świat

Uciekam po raz kolejny w wirtualny świat
Nierzeczywiście mający nieco mniej wad

Uciekam

Choć nie ma gdzie, choć nie ma skąd
Może by być przez chwile sobą

Pozywam świat przed sąd
Bo już mi się nie podoba
Wyrok żądam w zawieszeniu
Dać mu szansę w polepszaniu

To jescze nie koniec...

autor

deMargo

Napisany: 2009-06-20 Dodano: 2009-06-22 11:45:11

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie