Być ptakiem

Bo przyjdzie kiedyś ta godzina
Że odsłużę wszystko i do domu wrócę
Odnajdę Ciebie ty moja jedyna
A to przeklęte ciemięstwo porzucę

Trudno że stracę dwa lata radości
Dwa lata życia co w tęsknocie minie
I będę z Tobą żył w miłości
Która w mym sercu nigdy nie zaginie

Teraz gdy siedzę jak więzień skazany
Nie znając losu , co mnie jutro czeka
Marzę w rozpaczy w myślach zbłąkany
Że zrobią ze mnie wolnego człowieka

Lecz ile godzin , ile dni przeminie
Ile tęsknoty dusza ma przeżyje
Nie wiem czy moja pamięć nie zaginie
Czy moje serce tej chwili do żyje

Bo trudno patrzeć na lecące ptaki
Które szybują wysoko na niebie
Żeby się wyrwać z tej przeklętej paki
I być tym ptakiem i lecieć do Ciebie

25-06-1975 Zamość TSWL

autor

kuba-winetu

Dodano: 2005-12-18 08:58:42

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie