Całe Życie

Jak ptak na szczycie drzewa,
Jak nad wodą lecąca mewa,
Jak człowiek mały i duży.
Każdy z nich wie, do czego życie służy.

Życie jest jak kromka chleba,
Która wypadła na zawsze z nieba,
I wie, że niedługo zginie,
Dla pana o niezwykłej minie.

Całe życie, całe życie,
Nic dla Pana, w głowie picie.

Człowiek za życia nie próżnuje,
Ale życie Pana naszego truje.
Że to robi, nawet się nie domyśla,
A w modlitwie wszystko zmyśla.

Tylko silny wiarą może mówić modlitwę,
Tak jak Mickiewicz opisywał Litwę,
I wiedział, że Bóg go wysłuchuje,
I że jego serca wcale nie kłuje.

Całe życie, całe życie,
Nic dla Pana, w głowie picie.

Życie: Kiedy ono się skończy?
Wtedy, kiedy ktoś całą krew z nas wysączy.
A kiedy ono się rozpocznie?
Wtedy, kiedy matka dziecko pocznie.

Ja mam życia swoją koncepcję,
Która ma tylko dwie lekcje:
Nie patrz na ludzi z góry,
I z dołu na chmury.

Całe życie, całe życie dla naszego Jana,
W głowie rozum obudzony, Wszystko dla Pana.

autor

Vintor

Napisany: 1999-06-06 Dodano: 2005-01-06 23:37:41

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie