W chaosie świata
Chciałam być szczera do szpiku kości
Z sercem otwartym i przezroczystym
Lecz próżne moje zamiary
Pośród uśmiechu obłudy i tradycji
Umieram powolnie bez żalu i krzyku
Zamknięta w ust milczeniu
Przyszło mi płacić długi istnienia
W chaosie pogrążona, jak innych wielu
autor
ESTERA60
Dodano: 2007-09-05 16:21:26
Ten wiersz przeczytano 392 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
sama sobie dałaś prawo do umierania zamiast do
życia-tak myślę
Tak myślisz że płacisz za długi z przeszłości ale
zastanów się czy nie za wysoka cena?ładny wiersz.
sama sobie dałas prawo do umierania zamiast do zycia,
takiego smutnego wyboru dokonałaś...zapomniałas już?
sami mamy w swoich rękach klucze do
nieba...pozwoliłas zabarac sobie owe klucze...