CHWILA

Odcięty od wszystkich twarzy,
Tych wszystkich spojrzeń diabelskich,
Widzę słowa odbite,
Ale co krzyczysz - nie słyszę!

Rozdarty pomiędzy oblicza,
Przeklęty, zapomniany - niemożliwe,
Przez Hiobowe spojrzenie,
Przez Twoje i moje gesty,
Zrozumieć i przestać się bać,
Kiedy człowiek przestaje tańczyć -
Między szczęściem a bólem,
Umiera po nim ślad?!

Nieważny stan duszy dla Ciebie,
Wierzę, już wierzę w to słowo,
Wiedząc czym jest szczęście -
Jedną gwiazdą z miliona chwil,
Nową i nieśmiertelną !!!

autor

Luke

Napisany: 2007-05-02 Dodano: 2007-05-24 20:48:14

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie