Chwilka.

Patrzy pan tak jakos dziwnie,
dawno zapomnialam jak,
cos wzruszylo sie w mej duszy,
znowu slicznie szumi wiatr.

Czy to moze przywidzenie,
ze dojrzalam cos innego?
Pan usmiecha sie inaczej,
widze w panu cos milego.

W dnia amoku roznych spraw
w domu , w parku, czy tez w biurze,
choc pan nie darowal nic
wszedzie widze piekne roze.

Czy to do mnie mailik ten?
Na odwage mi sie zbiera.
A pan wlasnie pisze mi
...na kolacje cie zabieram...

autor

Maeuslein

Dodano: 2006-12-01 14:14:40

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie