Ciemność w niedużym pokoju...

Ciemność w niedużym pokoju stężała,
słowa w mroku zawisły:"Nie bój się kochana..."
Jak więziony ptak, z klatki lotem się wyzwala,
tak z ciał rozpalonych opadły ubrania.

Ciemność w niedużym pokoju milczała,
dotyk rąk tak nieśmialy, ale "tego" chciała...
Pocałunek tak czysty, jakby czas w miejscu stał,
ręce drogę gubiły, ale on "tego" chciał...

Ciemność w niedużym pokoju oczekiwała,
coraz głębsze westchnienia, pot zalewał ciała...
Połączeni tak blisko, jak zamknięci w pryzmie,
ze sobą do końca w orgazmu paroksyzmie...

Ciemność się uśmiechnęła w niedużym pokoju,
oddechy zelżały w myśli mętnym
roju...
Zalążek pytania w mroku się pojawił:
"Czy to było 'to'....
...na co tak czekali...?"

autor

maraxus

Dodano: 2004-11-13 10:50:14

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie