Cień Mgły

W cieniu mgły na chwilę przystanę.
By podumać nad swoim losem.
Cieniem mgły już wkrótce się stanę.
Szeptem mówiącym wiatru głosem.

Będę rosą która o poranku.
Moczy kochanków bose nogi.
I ptakiem co usiadł na ganku.
Aby odpocząć utrudzony z drogi.

Życiodajnym deszczem który opad na drzewa.
Może do raju kiedyś się dostanę?
Słońcem co wodę w jeziorze ogrzewa.
Tym wszystkim gdy umrę na zawszę się stanę

Czy śmierć jest końcem ostatecznym? A może to początek kolejnego męczącego niosącego ze sobą ból, i cierpienie innego życia?

autor

Andrzej

Napisany: 2006-12-14 Dodano: 2006-12-14 00:02:17

Ten wiersz przeczytano 595 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie