Cień rezygnacji...

.siostra.nożownik.

Zwykły dzień? Nie sądzę...Dla niej jest idealny
Wykona ruch zaplanowany kończący sen koszmarny

Zwykły pokój? Nie sądzę...To wymarzone miejsce
Tu płakała.Tu cierpiała.Teraz tu nadejdzie szczęście

Zwykłe krzesło? Nie sądzę...To ważny element
Jest dla niej niczym do zbawienia pierwszy szczebel

Zwykły sznur? Nie sądzę...Wymierzony odpowiednio
Dopasowana długość.Zakończony średnią pętlą

Zwykła dziewczyna? Nie sądzę...Jest wyjątkowa
Odważna, utalentowana, zrezygnowana i zatracona

Pierwszy szczebel pokonany.Skok też już wykonała
Teraz bezwładna.Sznur napięty pod ciężarem ciała
Kim była? Czego chciała?
Dlaczego zrezygnowała?...

Zwykły cień? Nie sądzę...To rezygnacji cień
Nie rób tego co ona.Puki możesz los swój zmień...

.siostra.nożownik.

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2005-03-06 01:46:48

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 128

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie