Cienie blaszanych krzyży...

Cienie blaszanych krzyży w chmurach
Pod oranżowo brudnym niebem
Płynące między kłami światła
Trzęsą ziemią
Brutalnie mieląc beton

Miasto w cierpienu wrzeszczy głosem
Miliona jęków zbitych w ciało
Zaś ludzie milczą w mroku skryci
Cisza strachu
Rwie w strzępy moc chaosu

Ciepły pył w ciężkim wietrze
Przemyka z piskiem po ulicach
Przepełnia płuca
Zapycha krtań
Pali skórę
I mroczy wzrok

W akcie stworzenia
W jego centrum
Ciągnie się taśma produkcyjna
Oficerowie i żołnierze
Niczym produkt
Pionki z żelaza skute

Nad ruinami maszerują
Martwe mundury bez oblicza
Wskrzeszone trupy rangi maski
Lśniące buty
Duch w orderach na piersi

To jest karabin mój karabin
Są lepsze bronie lecz on jest mój
To jest mój pluton mój dowódca
Synteza dusz
Ja organem
My cierniem

autor

Waryjat

Napisany: 2007-09-29 Dodano: 2007-10-07 02:09:54

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie