Cierpienie
Nie ma już mnie,niczego już nie ma
oddałem Ci wszystko zostając z niczym
zatruty nikczemnym losem pozostawiony sam
sobie
niemy krzyk obarczony żalem i kolejnym
złudzeniem
cierpienie na ustach niczym wytrawne
wino
i łzy odciśnięte w jedwabnej pościeli
Boże.
po co mi to wszystko było?
czym zawiniłem?czym?
nie mam siły już płakać
skradłaś mi mój apetyt na życie
jeszcze długo pozostane cieniem samego
siebie...
Kochać,by pózniej cierpieć??jak dla mnie to zbyt wysoka cena...OCEAN@interia.eu
autor
Kruchy
Dodano: 2010-07-12 09:01:47
Ten wiersz przeczytano 499 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
oddać serce siebie to wszystko bo życie dobrze gdy
razem ale miłość zostanie bo jest i nie da się jej
zniszczyć tylko zrozumieć i wybaczając kochać ,bo to
dar Wiersz emocjonalny szczery Piękne wyznanie:)
Wierszyk pamiętnikowy.
Wiesz Kruchy, myślę, że oddawanie siebie w całości to
błąd i myślę również, że bardzo ważne jest nie
uciekanie od emocji, nawet najtrudniejszych. Trzeba je
przeżyć, żeby kiedyś stały się mniej dotkliwe. :)
źle mi to wygląda ;P nie ma sensu rozpamiętywać :)