@Cisza czyli tabliczka dzielenia
podziel się dziś ze mną
ciszą jak modlitwą
z cisz najgłębszą
chcę ciebie nagiego
słyszeć jak melodię
w biciu serca
zgarnij głośny świata
gwar pod dywan najpiękniejszy
ten odświętny
hałas ważny wczoraj
pośpiech jutra lęki o nic
niedzisiejsze
zamknij wszystko w dźwiękach
jak śmiech dziecka czystych kilku
tych najprostszych
w szepcie wiatru z liśćmi
tańcu w deszczu opadaniu
kropel rosy
nie bój się gdy płynie
milczenie woale wznoszą
srebrne nici
ariadny niech prowadzą
podejdź bliżej tezeuszu
w świty
proszę
a cały świat
zamknie się
w naszych westchnieniach
bo tylko taka cisza
pisze nami
najpiękniejszy poemat
02.09.2018
autor
jazkółka
Dodano: 2019-11-27 13:38:38
Ten wiersz przeczytano 997 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Cudnie:)
Pięknie u Ciebie... norma;) miłego wieczoru;)
Tak to jest poezja.
Gratuluję pięknego wiersza.
.... alez wiersz, gratki:)
Witaj,
wierzę Ci na słowo...
PS U mnie re.
Pozdrawiam serdecznie/+/
Ten wiersz można tylko przeżyć w rozkosznym
zamyśleniu, nic więcej nie dodam bo zbędne...
:)
Moniczko ukłony ciepłe pozdrowienia.
Pięknie piszesz.
Tam gdzie miłość, czasami słowa są zbędne. Cisza
wystarcza za wszytko.
Ładny wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
Przepięknie piszesz. Można się w tej ciszy zatracić.
Pozdrawiam :)
Gesty, spojrzenia, dotyk... wystarczą
Pozdrawiam
w ciszy odnajdujemy siebie
Taka cisza urzeka, pozdrawiam ciepło.
Pięknie zamykasz ciszę westchnieniem. Pozdrawiam
serdecznie :)
taka cisza... mmm... :)
Popłynęłam z wierszem ku ciszy.
Z przyjemnością.
Pozdrawiam