Ćma

Ćma wśród tysiąca motyli, zagubiona i niechciana,
przelękniona przez dzień cały, bliska samobójstwa z rana,
cóż, że barwy ma ciemniejsze, jeśli piękno się w nich mieści,
wyjątkowy, specyficzny, ten natury kwiat niewieści...

Wokół motyli miliardy, liczby wielkie, przesycone,
tylko ćma schowana w mroku ma walory niezliczone,
bo gdy nocą człek samotny nad wszechświatem całym myśli,
przyleci, by towarzyszyć, gdy sen zmorzy, to się przyśni...

Ona wszędzie będzie z tobą, nie opuści i nie zdradzi,
wziąć do ręki i podziwiać... w ciszy patrzeć nie zawadzi,
wróci smutna w swoje strony, gdyż każdy się boi spojrzeć,
traci wiele, sens zatraca, bo nie wie co mógłby dojrzeć...

autor

Sigul

Dodano: 2006-10-20 09:11:55

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie