Co losy darzy nam pokrętne
Tragiczną bardzo mamy postać,
żałosna całość, części smętne.
Zdołamy ledwie życiu sprostać,
co los nam darzyć chce pokrętnie.
Już od narodzin aż do śmierci,
opór stawiamy tak z przekory.
Wydając śmiechu głos szyderczy,
i coraz bardziej jeszcze chory.
Wiatraki tylko niszczyć chcemy,
w utopię wbici przekazaną.
Bo takim duchem żyć pragniemy,
z rozdartą wiecznie krwawą raną.
Już nic nie zmieni tej udręki,
żałosna całość, części smętne.
Uwolnić trudno jest od męki,
co losy darzy nam pokrętne.
autor
Grand
Dodano: 2009-05-17 11:03:33
Ten wiersz przeczytano 424 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Los pokrętnie obchodzi się z większością. Na tym
polega właśnie demokracja. :)
Bardzo trudno sie od niej uwolnic,czesto towarzyszy
nam do ostatnich dni
Trudno uwolnić się, gdy los ma do nas pokrętne plany.
wczoraj i dzisiaj w nocy byłam w Łazienkach, inaczej
to odbieram, czas goi rany, ukłony :)
Walczyć z wiatrakami to utopia, a zarazem piękna
demonstracja siły, buntu i nadziei;))
jako naród taką mamy historię pokrętną ...ciekawą i
wspaniałą a jako idnywidua sami sobie komplikujemy
życie,które jest tak proste i piekne...
bardzo wartościowy,filozoficzno-psychologiczny wiersz