Coming out
Tu znalazłem chęć do życia,
choć i umieranie było.
Nie szukałem ale przyszła,
moja od zarania miłość.
Tu się wzniosłem na wyżyny,
tu spadałem razem z prozą,
z codziennością tej doliny,
w której czasem wiało zgrozą.
Tu straciłem moją miłość,
tu zyskałem pojmowanie,
że nie jestem ten jedyny,
że są inni w gorszym stanie
i że są też w dużo lepszym,
gdyż pisanie to nauka.
Miłość, która woli nie przyjść,
i to powód by jej szukać.
To mi dało miejsce owo,
z którym się pożegnać przyszło.
Coś przepadnie koncertowo -
niemniej, sporo mi tu wyszło.
Nie wiem, co tu jeszcze na to
rzec, by uczcić nasz Odeon.
Był mi bliski imć Predator,
a z początku zaś Galeon.
Od nich, choć schowani w cieniach,
ślę Wam moje pozdrowienia.
autor
Goldenretriver
Dodano: 2024-02-02 21:23:04
Ten wiersz przeczytano 723 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Zagrożenie istnienia Beja każdemu podsuwa podobne
refleksje.
Pozdrawiam
Piękny i wzruszający wiersz...
Pozdrawiam Goldi :)
Świetnie napisane.
Rzeczywiście, każdy z nas miał wzloty i upadki, ale
ogólnie było fajnie. Chociaż pamiętam, że jeden z
komentujących nazwał mnie "żałosnym gównem" i ten wpis
cały czas istnieje, tylko nie chce mi się szukać.
oby dane nam było czytać i komentować tak dobre
wiersze.
całym sercem na tak i pozdrawiam,
Halina53
Pięknie (z wdzięcznością) o stronie, o której trudno
będzie zapomnieć.
Goldenie: Czytelnik, który w wiersz się wsłuchał
zwykle rozpoznał Twego ducha (to à propos tytułu).
Miłego dnia:)
dobrze napisane, wielu z nas może się pod przekazem
podpisać.
:-))
Autor opowiada o swojej podróży przez życie, z
naciskiem na zmienne aspekty miłości, trudności oraz
odkrywania samego siebie. Podkreśla/wyraża przy tym
znaczenie szacunku dla innych osób, które wpłynęły na
jego doświadczenia.
(+)
Wiersz bardzo mi się podoba choć okoliczności nie są
optymistyczne
"Tak niedawno żeśmy się spotkali,
A już pożegnania nadszedł czas."
Będę ciepło wspominał. I żył dalej. Aż do śmierci.
Podpisuję się pod wierszem :)
Bardzo na tak, chociaż w sercu żal :(.
Pozdrawiam.
Świetne pióro.
Pozdrawiam :)
Sporo, a właściwie wszystko Ci wyszło.
Przygnębiające są te pożegnalne wiersze...
Serdeczności.
:)