COŚ PĘKŁO ....
Tak przykro kiedy odchodzisz
i niebo już nie ma koloru
świerszcze coś czują w powietrzu
i twarz moja bez humoru.
Kiedyś, chwila z tobą
do nocy nas rozbawiała
czułem jak biło twe serce
jak twarz się uśmiechała.
Dziś krótka wymiana zdań
bez serca i bez duszy
to nie jest już rozmowa
każdego zasmuci i wzruszy.
W głowie mam mętlik potworny
chcę znaleźć tego przyczynę
ja wiem, że nie jestem aniołem
nie chowam głowy w pierzynę.
Lecz czy to zmienić się uda ?
Chyba coś pękło i się wylało
plamy na sercu zostały
oczy choć męskie ale samotne
dzisiaj puściły w ciszy płakały.
Tak bardzo mi Ciebie brakuje
autor
wojtek W
Dodano: 2013-06-20 00:18:15
Ten wiersz przeczytano 1027 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Z uwagą przeczytałam twój wiersz,boć u mnie też "coś
pękło" skorup zostało multum,których nie da się
skleić.Lecz życie pędzi do przodu i czasu nie da się
dogonić.Pięknie pozdrawiam skorupki zostawiam, a może
da się jeszcze zebrać je w jedno. Wierzę głęboko,
marzenia nic nie kosztują.
Przejmujący obraz... Często niezrozumiałe są dla nas
powody rozstania, ponoć upływ czasu pomaga, nie tyle
zrozumieć, co się z odejściem pogodzić.
Wiem coś o tym.
Pozdrawiam
Piękny, wzruszający wiersz
przepełniony smutkiem.
Pozdrawiam serdecznie.
pięknie choć smutno
Zakończenie, bardzo wzrusza. Odczuwa się prawdę tego
wyznania. Pozdrawiam.
Bardzo smutne. Miłego dnia.
smutnie ale pięknie
nikt nie ma aureoli nad głową
jak życie jest prawdą i kłamstwem jedynie co to
podziwiamy miłość/samolubstwo nie zamknie serca i nie
odbierze odwagi powiedzieć kocham/ze wzruszenia można
łzy spuścić jak też z radości się przytulić /gdyby
tylko chciała/może i plamy z serca puszczą by miłość
byla wieczna w:)
Bardzo smutny wiersz.
"ja wiem, że nie jestem aniołem"...nikt nie jest,
tylko niektorzy tego nie wiedza.Smutno:(
Pozdrawiam serdecznie:)
Smutno...:(
Smutny.
Męskie łzy, to bardzo przejmujące.
Smutny wiersz, rozliczający błędy.
Pozdrawiam. (+)
Oj Wojtku. Jak smutno dzisiaj u Ciebie. Szkoda. Jestem
optymistką i choćby nie wiem, co się stało, staram się
nosić głowę wysoko. Ładnie. Miłego dnia.
smutny wiersz ale piekny