...cudowna pani...
pod lazurem tańczy
na brązowym dywanie
pod diamentowym szpalerem
przez który słońce uśmiech śle
szelestem barwnych liści
ostatnią kruchość słów wyciąga
od tych monotonnych
od tych co łaszą się do stóp
a ona w sobie sama piękna
sama w malowniczą grotę
wchodzi gdzie tęczą płonie
światłem malowniczym
też słowik już dla niej nie śpiewa
tylko wróbelek szuka sikoreczki
by lśniącą miłością dla oczu była
złocistym rajem dla duszy
też i ona jest urocza -diamentowa
cudowna jak kwiat herbacianej róży
co przypomina smak lata
tylko w doczesnym przemijaniu
ta pani najpiękniejsza
jest pełna piękności - ta pani
w bogatej soczystości
i w spojrzeniu dojrzała
zakochanie wciąż ponagla
bo tylko ona jest dla oczu
i dla duszy diamentowa
dlatego diamentem zwie się
ta pani...jesień...
2014-10-06
nea
Komentarze (8)
w:)dziękuję jak też pozdrawiam i
słoneczny:)przesyłam:)
Pięknie namalowałaś jesienną panią.Pozdrawiam
serdecznie:)
jakże pięknie
kolorowo
i jesiennie:)))
pozdrowionka:)))
pięknie namalowałaś portret jesiennej diamentowej
pani ....
pozdrawiam serdecznie :-)))
Trzeba oczy nacieszyć jej widokiem bo potem zostanie
tylko szarość i biel
pozdrawiam:)
piękny portret ma pani jesień Pozdrawiam :)dziękuję za
wizytę u mnie
-- ta pani jesień.. piękny jej portret namalowałaś...
u mnie dziś taki typowo jesienny poranek... słońce
własnie się zbudziło, wiatr z liśćmi w berka się
bawi, a mimo wszystko jakoś smutno... czyżby to
jesienna melancholia...?
- pozdrawiam... :)
Pani jesien:-) cudowna:-)